Deze Japanse geneeswijze is afgeleid van een oorspronkelijk in China ontwikkelde manier van zelf-massage en wordt al ruim drieduizend jaar toegepast. Soms spreekt men wel van 'acupressuur', acupunctuur zonder naalden, of van een Japanse vorm van fysiotherapie. Beide zijn maar gedeeltelijk juist. Letterlijk betekent Shiatsu "druk met de vingers", maar naast vingers en duimen gebruikt men ook de handpalmen. Shiatsu stimuleert het zelfgenezende vermogen van het lichaam.
Volgens de Shiatsu-theorie is er in het lichaam Ki (Chi) aanwezig. Voor het woord Ki bestaat geen vergelijkbaar begrip in Westerse filosofieën. Met deze term wordt een vorm van energie aangeduid die maakt dat we ons goed voelen, zolang deze energie gelijkmatig en onbelemmerd via de meridianen (Ki kanalen) door de organen, spieren, botten, huid en weefsels van het lichaam kan stromen.
In de Oosterse benadering van geneeskunst worden lichaam en geest gezien als één geheel. Daarom betekent een gelijkmatige stroom van Ki ook dat we ons geestelijk goed voelen, dat we gelukkig zijn met onszelf en met ons leven. Soms kan de stroom van Ki verstoord worden - door een ongeluk, een schok of verlies, extreme eetgewoontes of onevenwichtigheid - met als gevolg dat het lichaam op allerlei manieren blijk kan geven van deze verstoring: pijn, huiduitslag, moedeloosheid, sterk veranderende stemmingen, geestelijke onrust, etc. Met een Shiatsubehandeling wordt er gewerkt aan het herstel van de Ki balans en de balans tussen lichaam en geest, zodat het lichaam de kans krijgt zich te herstellen.
|